AST در آزمایش خون چیست؟
AST یا آسپارتات آمینوترانسفراز، آنزیمی است که در کبد، قلب، عضلات اسکلتی، پانکراس، ریه‌ها و کلیه‌ها یافت می‌شود. سطوح بالای AST در خون معمولاً نشان‌دهنده آسیب یا بیماری در یکی از این ارگان‌ها است. این آزمایش به عنوان بخشی از پنل‌های آزمایش عملکرد کبد و ارزیابی آسیب‌های عضلانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
AST بالا چه معنایی دارد؟
افزایش سطح AST در خون، که به عنوان هیپراستمی شناخته می‌شود، به تنهایی دلیل قطعی برای تشخیص یک بیماری خاص نیست. بلکه نشانه‌ای از آسیب یا التهاب در یکی از ارگان‌هایی است که AST در آن‌ها تولید می‌شود. دلایل متعددی می‌تواند منجر به افزایش سطح AST شود، از جمله:
-
بیماری‌های کبدی: بیماری‌های کبدی مانند هپاتیت، سیروز، و سرطان کبد از شایع‌ترین علل افزایش AST هستند. در این شرایط، آسیب به سلول‌های کبدی باعث آزاد شدن AST به جریان خون می‌شود.
-
آسیب قلبی: حمله قلبی، نارسایی قلبی و سایر بیماری‌های قلبی می‌توانند باعث افزایش AST شوند. این امر به دلیل آسیب به سلول‌های عضله قلب است.
-
بیماری‌های عضلانی: بیماری‌های عضلانی مانند دیستروفی عضلانی، میوزیت و رابدومیولیز می‌توانند منجر به افزایش AST شوند. در این موارد، آسیب به سلول‌های عضلانی باعث آزاد شدن AST می‌شود.
-
مصرف دارو: برخی از داروها، مانند استاتین‌ها و برخی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)، می‌توانند سطح AST را افزایش دهند.
-
الکلیسم: مصرف بیش از حد الکل می‌تواند به کبد آسیب زده و منجر به افزایش سطح AST شود.
-
پانکراتیت: التهاب پانکراس (پانکراتیت) می‌تواند باعث افزایش AST شود.
AST پایین چه معنایی دارد؟
سطوح پایین AST معمولاً نشان‌دهنده مشکل خاصی نیستند و اغلب در محدوده طبیعی قرار دارند. با این حال، در برخی موارد، سطح پایین AST می‌تواند نشان‌دهنده کمبود ویتامین B6 باشد.
آیا افزایش AST همیشه خطرناک است؟
خیر. افزایش خفیف AST همیشه نشانه یک مشکل جدی نیست. اما افزایش قابل توجه و مداوم سطح AST نیاز به بررسی بیشتر توسط پزشک دارد تا علت اصلی آن مشخص شود. پزشک با توجه به علائم، سوابق پزشکی و سایر آزمایشات، تشخیص دقیق را انجام می‌دهد.
چه آزمایشاتی همراه با AST انجام می‌شود؟
برای تعیین علت افزایش AST، معمولاً آزمایش‌های دیگری نیز انجام می‌شود، از جمله:
-
ALT (آلانین آمینوترانسفراز): این آنزیم نیز در کبد یافت می‌شود و افزایش آن می‌تواند نشان‌دهنده آسیب کبدی باشد. مقایسه سطوح AST و ALT می‌تواند به پزشک در تشخیص نوع آسیب کبدی کمک کند.
-
آلکالین فسفاتاز (ALP): این آنزیم در کبد و استخوان‌ها یافت می‌شود و افزایش آن می‌تواند نشان‌دهنده بیماری‌های کبدی یا استخوانی باشد.
-
بیلی روبین: بیلی روبین محصول تجزیه هموگلوبین است و افزایش آن می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات کبدی باشد.
-
گاما-گلوتامیل ترانس پپتیداز (GGT): این آنزیم در کبد و سایر بافت‌ها یافت می‌شود و افزایش آن می‌تواند نشان‌دهنده بیماری‌های کبدی باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
اگر شما نتایج غیر طبیعی AST دارید یا هر گونه علامت و نشانه‌ای از بیماری‌های کبدی یا عضلانی را تجربه می‌کنید، مانند زردی پوست یا چشم‌ها، درد شکم، ضعف عضلانی، یا خستگی غیرعادی، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند علت این افزایش را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز کند.
توجه: این اطلاعات صرفا جهت آگاهی عمومی است و جایگزین مشاوره پزشکی حرفه‌ای نیست. همیشه برای تشخیص و درمان بیماری‌ها به پزشک مراجعه کنید.
